مقایسه ماژول های GBIC و SFP
ماژول های GBIC و SFP:
GBIC مخفف کلمات Gigabit Interface Converter و ماژول SFP مخفف کلمات Small Form-Factor Pluggable هر دو به عنوان یک استاندارد برای برقراری ارتباطات بین رسانه هایی مثل کابل های مسی و فیبرهای نوری مورد استفاده قرار میگیرند.
معمولاً SFP به عنوان یک نسخه به روز شده از ماژول GBIC در نظر گرفته می شود. با این حال ، GBIC و SFP از نظر عملکرد برابر هستند. مهمترین تفاوتی که بین GBIC و SFP وجود دارد در اندازه این ماژول است ، ماژول های SFP کوچکتراز ماژول های GBIC هستند.
GBIC و SFP انواع مختلفی از interface دارند و بر روی نوع خاصی از فیبر نوری و طول موج عمل می کنند. با توجه به تفاوت بین این دو استاندارد ، بسیاری از کاربران نمی دانند چه زمانی از کدام فرستنده و گیرنده استفاده کنند و کدام لاین ماژول را برای سوئیچ / روتر خود انتخاب کنند. بنابراین در این مقاله قصد داریم GBIC و SFP را معرفی کرده و مشخص نماییم که چه زمانی بهتر است از ماژول GBIC و چه زمانی از ماژول SFP در پروژه های خود استفاده کنیم.
تعریف ماژول های GBIC و SFP چیست؟
برای متمایز کردن این دو استاندارد از یکدیگر، باید در ابتدا بدانیم که آنها چه ویژگی ها و کاربردهای دارند و هرکدام از آنها برای چه منظوری طراحی شده اند. GBIC و SFP هر دو دستگاه ورودی / خروجی با قابلیت hot-pluggable (جا به جایی در حین کار بدون ایجاد خلل) هستند که به پورت یا اسلات وصل می شوند.
GBIC معمولاً در Gigabit Ethernet و Fibre Channel استفاده می شود، اما کاربردهای GBIC فقط به این دو نوع محدود نمی شود. همچنین در Fast Ethernet (FE) GBIC, BIDI GBIC, CWDM GBIC, DWDM GBIC کاربرد دارد. GBIC معمولا با کانکتور SC همراه است.
ماژول های SFP مدت ها پس از ماژول های GBIC به بازار عرضه شدند. فرستنده های SFP برای پشتیبانی از SONET Synchronous Optical Network ،Gigabit Ethernet ،Fibre Channel و سایر استانداردهای ارتباطی طراحی شده اند.
SFP معمولا با کانکتور LC همراه بوده و همچنین به عنوان Mini-GBIC شناخته می شود زیرا دارای عملکردی مشابه GBIC است اما در یک ابعاد کوچکتر از GBIC است.
تفاوت بین رابط های GBIC و SFP:
هر نوع از فرستنده وگیرنده های GBIC و SFP ، با طول موج های مختلف و در یک مکان یا فاصله مشخص، کار می کند.
برای مثال: ماژول های 1000BASE GBIC/SFP SX با طول موج 850 نانومتر، تا حداکثر 550 متر روی فیبر چند حالته و کانال فیبر 4G ، با طول موج 850 نانومتر حداکثر از 150 متر پشتیبانی می کنند .
ماژول های 1000 BASE SFP LX با استفاده از طول موج 1310 نانومتر تا حداکثر 10 کیلومتر از فیبر تک حالته و 1000BASE-ZX با همین طول موج می تواند به 80 کیلومتر برسد.
BASE-T1000 از رابط مسی RJ45 استفاده می کند. معمولاً داده های مربوط به، طول موج و اطلاعات مسافت در نام ماژول هستند.
1000BASE-SX GBIC 850nm 550m transceiver بنابراین به راحتی می توانید مدل های مختلف فرستنده و گیرنده GBIC / SFP را شناسایی کنید.
علاوه بر این ، هر دو ماژول GBIC و SFP پشتیبانی از عملکرد (DOM (digital optical monitoring پشتیبانی کرده و به کاربران امکان می دهند real-time ماژول را پیدا کنند.
برخی از مطالب مرتبط:
جلوگیری از هک شدن گوشی موبایل و اکانت های شبکه های اجتماعی
تفاوت core i3 با core i5 و core i7 در پردازنده های اینتل
چگونه دوام جوهرهای پرینتر را افزایش دهیم؟
آشنایی با کاربردی ترین روش های پیگیری مشتری
GBIC vs SFP: چه زمانی از GBIC و چه زمانی باید از SFP استفاده کنیم؟
با توجه به توضیحات فوق ، فقط می توانید تفاوت بین GBIC و SFP را از نظر سایز و ظاهر متوجه شوید. اما چرا SFP ها را بعد از GBIC روانه بازار کردند؟
در حقیقت ، مهم ترین دلیل این است که اندازه بزرگ ماژول GBIC از ایجاد تعداد واسط بیشتر در کارت یا سوئیچ جلوگیری کرده زیرا فضای بیشتری را اشغال می کند. هنگامی که رابط های بیشتری درلاین سوئیچ مورد نیاز باشد ، سایزبزرگ GBIC به دلیل اینکه حجم بالایی را اشغال می کند مشکل ساز می شود .به منظور حل این مشکل ،SFP هایی را تولید کردند که در مقایسه با GBIC ها اندازه کوچکتری دارند.
حال شاید سؤال های زیر برای شما ایجاد شود:
ـ به عنوان مثال ، آیا تا به حال line card، 48 پورت GBIC در سوئیچ 6500 سیسکو شنیده اید؟
پاسخ به سؤال: نه ، زیرا داشتن 48 رابط بزرگ GBIC بر روی line card سوئیچ امکان پذیر نیست.اما line card 48 پورت SFP وجود دارد.
اگر ماژول SFP فضای کمتری را می گیرد ، چرا فقط از ماژول SFP استفاده نمی کنیم و ماژول های GBIC را رها نمی کنیم؟
پاسخ به سؤال: زیرا همیشه تعداد رابط های بیشتر بهتر نیست.
با این حال دو حالت وجود دارد:
1-اگر از قبل سوئیچ یا line card تهیه کردید ، استفاده از GBIC یا SFP درسوئیچ به line card که دارید بستگی دارد.
Line cards و سوئیچ ها معمولاً (نه همیشه) با اسلات های خالی GBIC و SFP عرضه می شوند ، که در آن می توانید ماژول های GBIC و SFP را بصورت جداگانه خریداری کرده و در اسلات های خالی جایگذاری کنید، درست مثل شاسی 6500 که اسلات خالی دارد و شما می توانید line Card را خریداری کنید.
2- حالت دیگر زمانی است که شما سوئیچ یا line card ندارید و می خواهید تصمیم بگیر که از GBIC یا SFP استفاده کنید. این در واقع به تعداد رابط های مورد نیاز در مدل خاص سوئیچ وline card های مورد نظر که می خواهید تهیه کنید، بستگی دارد.
به عنوان مثال ، اگر می خواهید از دو رابط فیبر در سوئیچ 6500 استفاده کنید ، از 2 پورت GBIC به جای 48 پورت SFP ، استفاده خواهید کرد. اگر به 24 رابط فیبر احتیاج دارید ، از 16 پورت GBIC استفاده نمی کنید،از کارت خط 48 پورت SFP استفاده خواهید کرد.
نتیجه گیری :
ما در این پست توضیح داده ایم که چه زمانی بهتر است از GBIC و چه زمانی از SFP استفاده کنیم. شما می توانید با توجه به شرایط و نیاز خود تصمیم بگیرید که از ماژول GBIC یا SFP استفاده کنید.
علاوه بر این ، فرستنده و گیرنده GBIC و فرستنده و گیرنده SFP قادر به کار بر روی یک فیبر هستند. فقط مطمئن شوید که این دو ماژول در طول موج و نوع / اندازه مان فیبر کار می کنند. معمولاً یک کابل فیبر مناسب LC به SC می تواند به ایجاد link کمک کند.
